«No Direction Home» Από την απώλεια στην ελπίδα;

Μοιράσου το!Share on Facebook
Facebook
Tweet about this on Twitter
Twitter
Share on Google+
Google+

Στο 20ό Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ Αθήνας τριάντα έλληνες φωτογράφοι και φωτορεπόρτερ αποτυπώνουν την πρόσφατη προσφυγική εμπειρία σε ένα φωτογραφικό χρονικό από τις εστίες του πολέμου μέχρι τις πύλες της Ευρώπης.

Συρία, Κομπάνι, Σουρούτς, τα νησιά του ανατολικού Αιγαίου, ο Πειραιάς, η πλατεία Βικτωρίας οι καταλήψεις στέγης στην Αθήνα, η Ειδομένη, οι καταυλισμοί στην Κεντρική και την Βόρεια Ελλάδα, η Βαλκανική διαδρομή, ΠΓΔΜ, Κροατία, Βουλγαρία, Σερβία και το Καλαί… Οι φωτογραφίες δίνουν πρόσωπο στους αριθμούς και αποδίδουν βλέμμα στα πρόσωπα. Δημιουργούν ρήγματα ανησυχίας στη συνείδηση. Μας καθιστούν μάρτυρες ενώ δεν είμαστε παρόντες. Φτιάχνουν ένα νήμα αφήγησης που μας συνδέει με τον κόσμο, με ό,τι συμβαίνει γύρω μας και δεν θέλουμε ή δεν μπορούμε να δούμε. Οι φωτογραφίες μάς αναγκάζουν να κοιτάξουμε. Ο φωτογραφικός φακός γίνεται το δικό μας βλέμμα στον κόσμο. Εξυφαίνει τους δεσμούς μας μαζί του. Μας βγάζει από το εδώ της ασφάλειας και μας τοποθετεί  το εκεί του κινδύνου. Οι φωτογραφίες μετατρέπουν σε πραγματικότητα αυτό που είναι για μας ασύλληπτο. Διαχειρίζονται το παρόν. Το διαφυλάσσουν από την αμνησία.. Δημιουργούν συνειρμούς και κοινότητες. Κοινότητες εικόνων. Κοινότητες αλληλεγγύης. Συνομιλούν η μία με την άλλη. Και ειδικά με αυτήν που ο φωτογράφος δεν μπόρεσε να τραβήξει.

Οι νεκροί στο Κομπάνι, στο Χαλέπι, στη Χομς κοιτάζουν αυτούς που επέζησαν και έφτασαν στη Λέσβο. Τα βομβαρδισμένα ερείπια των σπιτιών στη Συρία στέκονται απέναντι στην ατελείωτη λάσπη και το βάρος της ήττας στην Ειδομένη. Το Καλαί φωνάζει για την επικείμενη καταστροφή του. Στη βαλκανική οδό ο κλοιός της αστυνομίας στενεύει. Θα χτίσει κι άλλο τείχος. Η φυλακή της Αμυγδαλέζας συναγωνίζεται την αποθηκευμένη ζωή στα camps της Βόρειας Ελλάδας.  Όλοι κοιτάζουν σαστισμένοι. Τα παιδιά είναι παντού. Βγαίνουν βρεγμένα και τρομαγμένα από τις βάρκες, τρέχουν στους βομβαρδισμένους δρόμους στη Δαμασκό και στη Μοσούλη, παίζουν στις καταλήψεις της Αθήνας, περνάνε τους φράχτες της Ευρώπης κρυφά, κάποιος τα παίρνει αγκαλιά, βλέπουν τα δακρυγόνα στην Ειδομένη, τώρα μερικά πηγαίνουν σχολείο. Τα παιδιά σε κοιτάνε. Κλαίνε και γελάνε. Τα παιδιά είναι παιδιά. Τα παιδιά πεθαίνουν στη θάλασσα. Ο τάφος στη Λέσβο λέει «Άγνωστο Μικρό».

Το «No Direction Home» είναι ένα καθηλωτικό άλμπουμ που διατίθεται δωρεάν -όπως και όλα τα βιβλία του- από το Ίδρυμα Ρόζα Λούξεμπουργκ. Στην ομότιτλη έκθεση του Αντιρατσιστικού Φεστιβάλ περιλαμβάνονται 30 φωτογραφίες του, μία από κάθε φωτογράφο ή φωτορεπόρτερ.

 

Info

20ό Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ Αθήνας: 30 Ιουνίου, 1, 2 Ιουλίου 2017 –Πάρκο Γουδή

Είσοδος ενίσχυσης: 5€ ανά ημέρα | 10€ για όλο το τριήμερο | Δωρεάν για πρόσφυγες και μετανάστες/τριες

Ώρα έναρξης συζητήσεων: 7.00 μ.μ.

Ώρα έναρξης συναυλιών: 9.30 μ.μ.

Save

Μοιράσου το!Share on Facebook
Facebook
Tweet about this on Twitter
Twitter
Share on Google+
Google+

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *