Ανακοίνωση του Κοινωνικού Ωδείου για τη συμμετοχή του στο φετινό φεστιβάλ στο πάρκο Γουδή
Είμαστε εθελοντές, καθηγητές μουσικής και όχι μόνο. Μια ομάδα πολιτών που μοιράζεται την αγάπη για τη μουσική και την αλληλεγγύη για τον συνάνθρωπο.
Αποφασίσαμε να ενώσουμε τις δυνάμεις μας για έναν κοινό στόχο. Να μεταδώσουμε αφιλοκερδώς την τέχνη μας σε όσους δεν έχουν τα χρήματα να την σπουδάσουν. Να αποδείξουμε ότι δε μας λυγίζει η κρίση, ότι η ανθρώπινη αξία δεν μετριέται σε κανένα νόμισμα. Να επαναφέρουμε στο επίκεντρο την επιθυμία για μάθηση και την προσφορά.
Το Κοινωνικό Ωδείο, λοιπόν, είναι οι άνθρωποί του και λειτουργεί με άξονα την συνεργασία και την συλλογική ευθύνη. Οι αποφάσεις μας είναι το αποτέλεσμα γενικών συνελεύσεων στις οποίες δεν συμμετέχουν μόνο οι καθηγητές αλλά και οι μαθητές ή οι γονείς τους ως ισάξιοι φορείς του μηνύματος του Κοινωνικού Ωδείου, αρωγοί στην προσπάθειά του.
Στην Ελλάδα η μουσική παιδεία ήταν ανέκαθεν προνόμιο όσων μπορούσαν να υποστηρίξουν πολυδάπανες ωδειακές σπουδές. Η κρατική μέριμνα για την διδασκαλία της μουσικής είναι μηδαμινή και υπό τις παρούσες συνθήκες φαίνεται αμφίβολο, εάν δεν τις υπερασπιστούμε, ότι θα διατηρηθούν έστω οι ελάχιστες δομές που υπάρχουν.
Μέσω του Κοινωνικού Ωδείου θέλουμε να κρατήσουμε ζωντανή την μουσική παιδεία. Αυτό δε σημαίνει όμως ότι υπαναχωρούμε από το πάγιο και διακαές αίτημα μας για δημόσια, δωρεάν, ποιοτική παιδεία για όλους. Με ίσες ευκαιρίες για κάθε μαθητή, με ερεθίσματα προς κάθε κατεύθυνση, συμπεριλαμβανομένης της μουσικής. Είναι η άρνηση του κράτους να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις που έχει απέναντι στους πολίτες που μας έσπρωξε στην ίδρυση του Κοινωνικού Ωδείου.
Με βασικό άξονα την αλληλεγγύη προς τους συνανθρώπους μας, χωρίς κοινωνικούς διαχωρισμούς και κάθε μορφή άνισης συμπεριφοράς, συμμετέχουμε στο 16ο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ, καταδικάζοντας έτσι κάθε ρατσιστική συμπεριφορά, (κυρίως σε βάρος ευπαθών κοινωνικών ομάδων) και εκφράζοντας την αντίθεσή μας στη φοβία της διαπολιτισμικής επικοινωνίας, που οι ελιτ εξουσίας επιδιώκουν να δημιουργούν ώστε να κυριαρχούν μέσω της τακτικής του «διαίρει και βασίλευε».
