Οι συζητήσεις στο 17ο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ

Οι συζητήσεις στο 17ο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ

Παρασκευή 28 Ιουνίου, 7:30 μ.μ.

Ιθαγένεια – Ίσα δικαιώματα στους μετανάστες – Άσυλο στους πρόσφυγες

Ομιλητές/ριες:

Ø      Ιωάννα Κούρτοβικ, Δίκτυο Κοινωνικής Υποστήριξης Προσφύγων και Μεταναστών

Το πρόγραμμα του 17ου Αντιρατσιστικού Φεστιβάλ Αθηνάς

Το πρόγραμμα του 17ου Αντιρατσιστικού Φεστιβάλ Αθηνάς

Συζητήσεις

Παρασκευή 28 Ιουνίου, 7:30 μ.μ.

Ιθαγένεια – Ίσα δικαιώματα στους μετανάστες – Άσυλο στους πρόσφυγες

Ομιλητές/ριες:

Ø Ιωάννα Κούρτοβικ, Δίκτυο Κοινωνικής Υποστήριξης Προσφύγων και Μεταναστών

Ø Solace Godwin, μέλος της Αntinazi Ζone – YRE

Ø Κωστής Παπαϊωάννου, πρόεδρος της Ελληνικής Ένωσης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου

Ø Okhawere Donald, πρόεδρος της Nιγηριανής κοινότητας Ελλάδας

Παρεμβάσεις: Αντώνης Καραβάς, γιατρός-συνδικαλιστής στο χώρο της υγείας και από Generation 2

17ο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ – 28, 29 και 30 Ιουνίου 2013 – Ποδηλατοδρόμιο ΟΑΚΑ (Στάση ΗΣΑΠ Ειρήνη)

17ο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ – 28, 29 και 30 Ιουνίου 2013 – Ποδηλατοδρόμιο ΟΑΚΑ (Στάση ΗΣΑΠ Ειρήνη)

Σημαία μας η ισότητα – ‘Οπλο μας η αλληλεγγύη

Ζοφεροί καιροί για τους μετανάστες και τους πρόσφυγες. Αλλά και για τους ντόπιους εργαζόμενους και εργαζόμενες, οι μέρες δεν είναι λιγότερο άγριες. Οι «από κάτω» στο σύνολό τους πιέζονται μέχρι συνθλίψεως απ’ τους «από πάνω» για να πληρώσουν μια βαθιά κρίση που δε δημιούργησαν οι ίδιο. Παράλληλα, βλέπουν το «κράτος έκτακτης ανάγκης» να περιστέλλει ταχύτατα δημοκρατικές κατακτήσεις και δικαιώματα σε όλο τους το φάσμα. Μαζί με τη λεηλασία της ζωής μας, γινόμαστε μάρτυρες μιας σειράς καθημερινών εικόνων που άλλοτε θυμίζουν Μεσαίωνα, άλλοτε ναζιστική Γερμανία κι άλλοτε αμερικανικό Νότο της εποχής των σκλάβων. Μετανάστες πυροβολούνται στο ψαχνό από τσιφλικάδες ενώ διεκδικούν τα δεδουλευμένα τους, πρόσφυγες κυριολεκτικά απάγονται και παραδίδονται στους κυνηγούς τους τη στιγμή που ζητούν άσυλο, άνθρωποι που πέρασαν απ’ τα σαράντα κύματα για να ζήσουν μια καλύτερη, πιο ασφαλή, ζωή βλέπουν τα μαγαζιά τους να καίγονται από ρατσιστικούς εμπρησμούς, άλλοι οδηγούνται στο νοσοκομείο τραυματισμένοι από φασίστες, ενώ στα παιδιά τους η πολιτεία αρνείται την Ιθαγένεια –και μαζί μια ισότιμη θέση στον αγώνα για ζωή… Ζούμε το αίσχος των στρατοπέδων συγκέντρωσης, αλλά και των αδιανόητων συνθηκών διαβίωσης στα κρατητήρια των αστυνομικών τμημάτων της χώρας, που έχουν μετατραπεί παράνομα σε φυλακές για εκατοντάδες μετανάστες και όχι μόνον. Βιώνουμε τη βαρβαρότητα της φασιστικής/ρατσιστικής βίας που εκτός απ’ τους «ξένους», απειλεί και τους ντόπιους που έχουν «ενοχλητική» ιδεολογία ή «ενοχλητικό» σεξουαλικό προσανατολισμό. Μπροστά μας εκτυλίσσεται η νομιμοποίηση της ναζιστικής Ακροδεξιάς, οι ρητορείες και τα εγκλήματα μισανθρωπισμού τείνουν να γίνουν ρουτίνα. Την ίδια στιγμή το ζήτημα ενός «αντιρατσιστικού νόμου» εξελίσσεται σε φιάσκο.